De bijnadoodervaring van een driejarig kind.

Het is niet mogelijk om te achterhalen hoeveel mensen er per dag een bijnadoodervaring beleven. Door de overrompeling van het gebeuren zwijgt de overgrote meerderheid over zijn ervaring. Maar af en toe bereikt een verhaal de internationale pers. In dit geval gaat het om een jongetje van drie jaar, Paul Eicke, uit Duitsland: wat hem overkwam is het volgende:

Paul Eicke was aan het spelen in de tuin van zijn grootouders toen hij in een vijver sukkelde. Het duurde enkele minuten voor zijn grootvader het incident opmerkte en hij hem uit de vijver sleurde. Pauls vader paste vervolgens gedurende tien minuten hartmassage en mond-op-mond-beademing toe tot een medische helikopter ter plaatse kwam. Het duurde nog tien minuten vooraleer Paul in het ziekenhuis arriveerde. Urenlang probeerden dokters hem te reanimeren. Ze hadden net de hoop opgegeven, toen het jongetje meer dan drie uur later weer tot leven kwam. Zijn hart begon plots weer te slaan.

Hij vertelde dat hij zijn overgrootmoeder Emmi gezien had en die had hem aan een soort poort bevolen terug te keren naar zijn ouders. "Er was veel licht en ik dreef. Ik kwam aan een poort en ik zag Emmi aan de andere kant. Ze zei me: 'Wat doe je hier, Paul? Je moet terug naar mama en papa. Ik zal hier wel op je wachten.' Ik wist dat ik in de hemel was, maar ze zei dat ik snel naar huis moest gaan. De hemel zag er leuk uit, maar toch ben ik blij dat ik nu terug bij mama en papa ben."

Paul is nu terug thuis en vreemd genoeg lijkt hij geen enkele hersenschade te hebben opgelopen. Mogelijk werd het jongetje gered door de lage temperaturen in de vijver. Toen hij eruit kwam, lag zijn lichaamstemperatuur amper rond de 28 graden. Omdat het metabolisme bij zulke temperaturen vertraagt, kan het lichaam langer overleven zonder zuurstof. Professor Lothar Schweigerer maakte het medische mirakel zelf mee. "Na twee uur hartmassage stonden we op het punt hem helemaal op te geven. We dachten echt dat hij hersendood was en dat zijn overlevingskansen onbestaande waren. Toch begon zijn hart weer te kloppen. Het was een fantastisch mirakel. Ik beoefen deze job nu al 30 jaar en heb nog nooit zoiets meegemaakt. Het toont alleen maar aan hoe groot de weerstand van het menselijke lichaam kan zijn en dat we nooit zouden mogen opgeven."

Bron: http://www.hln.be/hln/nl/959/Bizar/article/detail/1094459/2010/04/19/Bijna-doodervaring-3-jarige-Overgrootmoeder-in-hemel-stuurde-me-terug.dhtml